Obrazki z życia (1975)

Komedia złożona z siedmiu nowel, których scenariusze powstały na podstawie felietonów Jerzego Kibica (Jerzego Urbana), drukowanych w "Kulisach" - niezmiernie niegdyś popularnym dodatku do "Expressu Wieczornego". Autor tych krótkich, satyrycznych publikacji opisywał znane w latach siedemdziesiątych sprawy sądowe, wyśmiewając przy okazji polskie przywary.

Felietony Urbana przenieśli na ekran młodzi debiutanci, zgrupowani wówczas w Zespole X. Wsparli ich znani aktorzy, którzy w skromnych epizodach dali nierzadko znakomite próbki swego kunsztu.



Produkcja: 1975
Premiera: 27 marzec 1976

Muzyka:



IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


1: Romans

Popularny spiker radiowy wczesnym rankiem bawi słuchaczy, przekazując aktualne wiadomości. Jego żona tymczasem spotyka się z kochankiem. Któregoś dnia korzystają z mieszkania kolegi, który właśnie wyjechał; kiedy mają już wyjść z użyczonego lokum, z drzwi wypada klamka, zatrzaskując ich w mieszkaniu. Wezwany na pomoc sąsiad uwalnia ich, ale z kolei sam wpada w podobną pułapkę - zatrzaskują się drzwi jego mieszkania, a on pozostaje na zewnątrz w niekompletnym stroju, co uniemożliwia mu wyjście do pracy. Żona spikera oferuje niefortunnemu wybawcy pomoc - wiezie go do swego domu i wypożycza jeden z garniturów męża. W tej sytuacji zastaje ich spiker, który zakończył właśnie dyżur: obcy mężczyzna ma na sobie jego ubranie i to na domiar złego najcenniejsze, bo służące jako skarbonka - właściciel przechowuje w nim kilkanaście tysięcy zł. Po awanturze i bójce spiker zgłasza sprawę milicji, żądając natychmiastowego uwięzienia "złodzieja". Milicjanci poznają prawdę, ale wobec zdradzanego męża zachowują dyskrecję - zapewniają go jedynie, że rzekomy włamywacz został ujęty. Zacietrzewiony spiker mimo to nadal prowadzi śledztwo na własną rękę i dopiero wyżsi oficerowie milicji przekonują go, że sprawiedliwości stało się zadość.

Reżyseria:


Obsada:
redaktor Felicjan

Franciszek Piotrowski, sąsiad kochanka Marysi

sierżant MO

Marysia, żona redaktora

kochanek Marysi

komendant MO

-

-

-

i inni


2: Aktorka

Do prowincjonalnego domu kultury przybywa mężczyzna, podający się za impresaria i proponuje organizację spotkania ze znaną aktorką filmową. Przy szczelnie wypełnionej sali impresario-konferansjer przedstawia "gwiazdę" - dziewczynę, która... dopiero marzy o aktorskiej karierze. Jej występ, żałosna próba deklamacji, kończy się skandalem i interwencją milicji. Przesłuchanie organizatorów występu i impresaria ujawnia mechanizm działania tego rodzaju hochsztaplerów.

Reżyseria:


Obsada:
"aktorka" Krystyna

"impresario" Krystyny

kierowniczka klubu

przewodniczący rady zakładowej

mężczyzna rozmawiający z "impresariem" na scenie; nie występuje w czołówce

kobieta na "występie" Krystyny

-

-

-

i inni


3: Dziewczyna i „Akwarius”

W prowincjonalnym miasteczku występuje młodzieżowy zespół muzyczny, którego popisy ekscytują nastoletnią widownię. Jedna tylko dziewczyna zafascynowana zespołem, siedzi na widowni bez ruchu, zapatrzona w śpiewającego solistę. Zauroczona bezwolnie wsiada do pociągu, by towarzyszyć "Akwariusowi" w tournée Członkowie zespołu usiłują nawet w tej sytuacji "wykreować" ją na solistkę, ale dziewczyna nie posiada żadnych predyspozycji w tym kierunku - radzą jej więc wracać do domu. Rodzice Bożeny rozpoczynają poszukiwania, a kiedy po kilku dniach milicja "odstawia" zgubę do domu, bezskutecznie dociekają motywów postępowania córki. Decydują się w końcu na badania psychologiczne, które jednak nie wykazują u dziewczyny żadnych odchyleń od normy - wszystkiemu winna jest wyłącznie muzyka beatowa; Bożena chciała się jej "nasłuchać", a nic w tym dziwnego, bo muzyka ta potrafi "zarazić" wszystkich - także lekarza i ojca dziewczyny...

Reżyseria:


Obsada:
Bożena

psycholog

oficer MO przesłuchujący Bożenę

kierownik zespołu beatowego

matka Bożeny

członek zespołu "Akwarius"; nie występuje w napisach

ojciec Bożeny; nie występuje w czołówce

organizator koncertu; nie występuje w czołówce

-

-

-

i inni


4: Spór

Powracająca do domu z zakupami Krystyna Wojciechowska dostrzega męża, wiozącego samochodem atrakcyjną dziewczynę; rozżalona występuje o rozwód. Sprawa rozbija się o problem podziału majątku - oboje Wojciechowscy roszczą sobie prawa do wysłużonej syreny, którą nabyli przed laty. Strony przytaczają rozliczne argumenty, dowodzące potrzeby korzystania z samochodu, sędziowie są w poważnym kłopocie. Tymczasem na zaparkowaną przed gmachem sądu syrenę spada z przejeżdżającej obok ciężarówki betonowy segment budowlany, zamieniając samochód w bryłę złomu. Spór staje się bezprzedmiotowy, a bolesna strata godzi zwaśnionych małżonków...

Reżyseria:


Obsada:
sędzia; rola dubbingowana przez Władysława Kowalskiego

muzyk Jerzy Wojciechowski, trzeci klawesynista w operetce

Krystyna Wojciechowska

adwokat Wojciechowskiego

ławniczka

ławnik

adwokat Wojciechowskiej

-

-

-

i inni
Dubbing:
sędzia; rola Józefa Pierackiego; nie występuje w napisach



5: Bluzeczka

Dwie zaprzyjaźnione dziewczyny rywalizują o względy przystojnego piosenkarza. Traktują jednak sprawę "sportowo" - Luba "odstępuje" chłopaka Kazimierze w zamian za modną komisową bluzkę. Kazimiera doprowadzi Tadeusza do małżeństwa. Podczas ceremonii do Urzędu Stanu Cywilnego wpada Luba i zrywa ślub - ciska pannie młodej bluzkę i żąda zwrotu amanta, którego przecież tylko "pożyczyła" koleżance. Obie rywalki wszczynają bójkę, a Tadeusz korzysta z zamieszania i ucieka. Podczas kolejnego występu sam paraduje we wzorzystej bluzeczce...

Reżyseria:


Obsada:
Luba

Kazia Szymczak

piosenkarz Tadeusz Barański

urzędnik USC

mężczyzna w lokalu "niepodobny" do Janosika

babcia klozetowa; nie występuje w napisach

kobieta w lokalu; nie występuje w napisach

mężczyzna tańczący w lokalu; nie występuje w napisach

-

-

-

i inni


6: Sprawa mydła

Na zebraniu pracowników poważnej instytucji, prezydium obrad podejmuje kwestię kradzieży mydła, wykładanego w toalecie koło gabinetu dyrektora. "Aktyw" załogi formuje specjalny komitet, podejmując "śledztwo" w tej sprawie i decyduje, że odtąd mydło wydawać będzie każdorazowo sekretarka dyrektora. Sprawa pochłania wszystkich pracowników, rodzą się plotki, intrygi, oszczerstwa. Interweniuje prasa, dziennikarze nachodzą dyrektora... Wreszcie zagadka wyjaśnia się: to goniec przedsiębiorstwa przenosił mydło z "dyrektorskiej" toalety do innych, gdzie mydła nie dostarczano...

Reżyseria:


Obsada:
dyrektor przedsiębiorstwa

urzędniczka Kowalska

urzędniczka Kwiatkowska

Sobierajski, przewodniczący rady zakładowej

Szopka, kierownik administracyjny

Słodowy, kierownik działu planowania

Batoga, szef kadr

Grażynka. sekretarka dyrektora

portier

goniec

urzędniczka

-

-

-

i inni


7: Literat

Przechodzień z nowo zakupioną dziecięcą wanienką bez powodzenia poszukuje taksówki. Nagle spostrzega otwartego fiata - długo czeka na właściciela, wreszcie "pożycza" sobie samochód. W drodze przegląda pozostawione w fiacie rzeczy, z dowodu osobistego dowiaduje się, że fiat należy do stołecznego literata. Stopniowo wchodzi w rolę właściciela pojazdu. Brawurowa jazda kończy się wypadkiem; ranny - uznany za pisarza - przyzwyczaja się do nowego wcielenia i bez żenady przyjmuje hołdy personelu szpitala. Czując się twórcą pisze sztukę teatralną i przesyła tekst do jednego z teatrów. Po wyzdrowieniu rzekomy literat zgłasza się do dyrektora teatru, który - zachwycony utworem - postanawia rzecz wystawić, odrzucając przy tym sztukę prawdziwego pisarza, właściciela skradzionego samochodu. Obaj autorzy spotykają się przed teatrem - literat rozpoznaje człowieka, który posługuje się jego nazwiskiem; bójka pisarzy ekscytuje nieświadomych sprawy pracowników teatru...

Reżyseria:


Obsada:
dyrektor teatru

fałszywy literat

literat

sekretarka dyrektora teatru

dziewczyna literata

lekarz w szpitalu; nie występuje w czołówce

odwiedzający "literata" w szpitalu; nie występuje w czołówce

-

-

-

i inni




Nowele, które nie znalazły się w ostatecznej wersji filmu:

Wesele i pogrzeb
Komu radość, komu płacz

Różne źródła podają różne tytuły noweli. Ponieważ ta część filmu nie była nigdy emitowana, trudno jednoznacznie ustalić jej tytuł.

Reżyseria:


Obsada:
matka panny młodej

brak informacji

brak informacji

brak informacji

i inni


Dziewczęta na ekrany

Nowela, chociaż została zrealizowana, nie weszła ostatecznie w skład filmu i nigdy nie była rozpowszechniana. Nie wiadomo, czy jej kopia zachowała się w archiwach.

Reżyseria:


Obsada:
brak informacji





04.180115

(POL) polski,


- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz